waluta

Szkocja posiada własne banknoty i monety (funty szkockie) emitowane przez trzy szkockie banki – Royal Bank of Scotland, Bank of Scotland oraz Clydesdale Bank.

Obowiązującą walutą jest funt szterling. Funtami szkockimi płacić można na terenie całej Wielkiej Brytanii, choć poza Szkocją nie zawsze są honorowane. W kantorach poza granicami Wielkiej Brytanii wymieniane są one zwykle po kursie niższym niż funt szterling lub nie są akceptowane – warto więc przed powrotem do Polski upewnić się, że w portfelu mamy nominały angielskie nie szkockie.

Funt szterling (ang. pound sterling) (£), nieoficjalna nazwa funt brytyjski, symbol międzynarodowy GBP – oficjalna jednostka monetarna w Wielkiej Brytanii. 1 funt dzieli się na 100 pensów. W obiegu znajdują się monety o nominałach: 1p, 2p, 5p, 10p, 20p, 50p, £1, £2; oraz banknoty: £1 (tylko w Channel Islands), £5, £10, £20, £50, £100 (tylko w Szkocji i Irlandii Północnej).

Aktualny kurs Funta szterlinga wynosi 1 GBP = 5,23 PLN (stan na 23 kwietnia 2012r.)

Funt szterling jest często oznaczany symbolem £ (rzadko L). Symbol jest pisaną w starym stylu wielką literą L, przekreśloną poziomo dla podkreślenia, że jest to skrót. Skrót pochodzi od łacińskiego słowa libra oznaczającego zarówno wagę, jak i jednostkę masy – funt. Z tej przyczyny nazwa waluty jest często tłumaczona na języki obce i szczególnie w językach romańskich może to powodować nieporozumienia np.: w hiszpańskim i portugalskim libra, rumuńskim lira, francuskim livre. W celu odróżnienia jednostki pieniężnej od jednostki wagi dodano słowo szterling, co w przypadku srebra można przetłumaczyć z angielskiego jako „wysokiej próby”. Pierwotnie szterlingiem nazywano srebrną monetę jednopensową ważącą 1,555 grama co stanowiło 1/240 funta trojańskiego (aptekarskiego). Z czasem, gdy z utratą siły nabywczej waluty pens był wypierany w powszechnym użyciu przez funta, nazwa ta zaczęła oznaczać funta.